vliegen met de auto

23 januari
Na een uurtje of 6 slaap en ’n goed uur snoozen toch maar opgestaan. Robert was al even uit de veren en naar mijn zin veel te wakker ;). Toch m’n slaapzak maar uitgekropen en samen de auto klaar gemaakt voor vertrek.
Er stond een lange dag op het programma met redelijk wat geo-catches, duinen, hobbelpaden en snelle vlaktes. Na het gebruikelijke invoeren van alle coördinaten, ( een saai maar noodzakelijk werkje), konden we van start. Een drietal dorpjes en wat leuke weggetjes later kon het gas er op en heb ik mijn rechtervoet toch iets te enthousiast zijn gang laten gaan. Na een mooie sprong van ’n meter of 5, dus met ’n kilometer of 60 los van de grond en perfect geland, zag ik een kuil over het hoofd. Dat was overigens niet mijn schuld want robert zag een eekhoorn en ik moest perse kijken van hem. Anyway, die kuil en die eekhoorn hebben ons wederom een schokdemper gekost. Gelukkig hadden we er nog 1 bij en na het krijgen van de benodigde moer van de toevallig passerende hulp-truck konden we het mankement fixxen.
Een stukje verder was het weer tijd om wat duinen te trotseren, iets wat ons tot nu toe best prima afgaat. Bij het tweede gps punt in die duinen zat er een team vast in het losse zand en hebben we ze met behulp van een lier losgetrokken. 2 punten verder kwamen we onze zweedse homeboys tegen. Ook zij zaten vast en met wat handig graaf en lierwerk konden ze hun weg weer vervolgen. We besloten om een stuk samen verder te rijden en toen we stopten op een zandvlakte om een kopje koffie te drinken bij een lemen hutje, begon de pech. Blijkbaar waren de zweden vergeten om hun diff-lock er vanaf te halen na het verlaten van de duinen waardoor de locker van de achteras aan gort was gegaan en de as er deels aan de zijkant uitstak. Na dit probleem vakkundig te hebben verholpen konden we onze weg vervolgen.’n Kilometer of 30 verder stak er een nieuw probleem de kop op. Eerst viel het reservewiel van de achterdeur af, vervolgens verloor de auto vermogen. Ook dat was snel opgelost met het vervangen van de oliefilter en het verwijderen van een boel vuiligheid uit de dieselfilter. Nog eens 20 kilometer verder was het na het controleren van de motor weer raak. Bij het dichtlaten vallen van de motorkap, braken de vleugels van de ventilator af waarvan 1 er zich de radiator in boorde. Oftewel, lek! Ook op dit probleem hadden ze gerekend want met een chemisch metaal zou het gat zo gedicht zijn. Was het niet zo dat er juist op dat moment een zandstorm de kop op stak die recht tussen twee bergen in joeg. En wij stonden er natuurlijk midden in. Enfin, nog een uur later waren we weer onderweg. Tot 500 meter verder toen de vooras het begaf. Oorzaak: once again, the diff-lock. Maargoed, met alleen achterwiel aandrijving kun je ook op de zuidkaap komen ( de reisbestemming van de zweedse dudes), althans, dat was de theorie. Of deze klopt merken we vanzelf, morgen eerst maar eens richting dahkla, (1200 km zuidelijker)waar we de 25e de grens met Mauritanië over zullen steken. In Mauritanië hebben we waarschijnlijk geen bereik met onze mobiel ivm een ander soort netwerk, ook internet zal schaars zijn, dan weten jullie dat. De 31 of de 1e zijn we in Mali waar we als het goed is wel weer wat meer communicatie mogelijk is.
Aad


Leren vliegen met de auto
Ik ken Ananda nu vanaf zijn 6de en heb hem vanalles zien leren, leren zwemmen, leren pasta eten met tomatensaus, leren roken etc. Maarom nu te leren vliegen met de auto vind ik weer wat ver gaan. Na opgeklommen te zijn naar de 29ste plaats is natuurlijk overwinningsdrang weer naar boven gekomen. De uitersten van de wagen zijn nu wel verkent dacht ik zo. Na de tweede gebroken schokbreker een achter deur die niet meer sluit een motorkap die aardig wat speling begint te vertonen en de zoveelste krat eten die tot moes is geworden besluiten we het wat rustiger aan te gaan doen. We verlaten toch de race dus de tijdsdruk is er vanaf.
Nu we het toch rustiger aandoen sluiten we ons aan bij een stel maffe zweden met vickinghelmen die zwaar overbeladen de duinen proberen te bedwingen in een toyota hj60. Op een gegeven moment in het midden van de woestijn een koffiehutje gezien en gevraagd of ze zin hadden in een bakkie. Ze willen draaien wat blijkt moeilijk te gaan. Stuurbekrahtiging? Nee blijkt ok! Oh shit vergeten difflock eraf te halen, alle bouten van de drijfflanches erafgebroken. Voel me een beetje schuldig ik ban namelijk degene die ze tot deze bocht heeft gedreven. Affijn de rest kunnen jullie hierboven lezen.
Groeten Robert