The sixth day

Dag 6 is een dag van serieus stofhappen rockcrawling stuiteren en afzien. De race is echt begonnen langzaam kuipen we op in de ranking maar de auto krijgt het voor zijn kiezen net zoals wij. De suspension lost some bolts we had to replace, one other bold keeps coming loose, so we have to check for every couple of hours. Alles aan de binnenkant van de auto ligt overhoop en onder het stof en dan bedoel ik ook echt duimendik. En Piet en Ria lief van jullie dat je de eitjes mee hebt gegeven ze zijn gelukkig al op maar hadden deze proef duidelijk niet overleefd, alles wat in de koelbox zat is geworden tot een grote brei van iets ondefinieerbaars. Ben bang dat we weer wat boodschapjes moeten gaan doen.


Onderweg is aadje flink aan het uitdelen geslagen. Een kist met potloden en pennen en gerei is al weer op. Iets te snel naar mijn zin want we hebben nog een lange tijd te gaan. Maargoed de ruimte kunnen we wel gebruiken. Zo hebben we ook de emmer met apenootjes weggegeven om ruimte te scheppen in de wagen. Aan een jongen die ook aan het azen was op een Petit Cadeau of geld of iets, gaf aadje de emmer Apenootjes. Heb het zelf niet gezien maar kon me uit zijn (aadje) opgewonden verhaal wel opmaken dat deze jongeman eerst heel verbaasd heeft gekeken van “wat moet ik hier nu mee aan” en vervolgens vriendelijk lachend van het is goed en verder niks meer gevraagd heeft.

Vervolgens komt ook de dag dichterbij dat we moeten gaan beslissen, of we doorgaan naar bamako, of onze reis eindigen in Agadir, of een van ons twee doorgaat. Een moeilijke beslissing met alle onrust verhalen van de laatste weken. Gaan we dit risico aan? En ook voor onszelf ga jijzelf dit risico aan en of voel je je verantwoordelijk voor de ander of vind je dat jezelf daar verantwoordelijk voor bent. Zijn de verhalen overtrokken? Kunnen we erop vertrouwen dat het goed gaat? Gaan er misschien meer mensen dood in de woestijn aan uitdroging en verdwaald zijn dan aan terrorisme of bandieten? Allemaal vragen met een open antwoord. We weten het niet! Voor mijzelf is het dat ik voor de tweede keer voor deze grens sta en graag doorwil en geblokkeerd word voor some reason. Ik een Reis geplanned heb met als einddoel Bamako en dit doel niet graag uit het oog verlies. Maargoed we hebben nog een paar dagen te gaan tot de uiteindelijk beslissing.

Anande is gister hier in het hotel denk ik wel een uur bezig geweest om dingen op het internet te zetten moest allerlei instellingen aanpassen drivers instaleren wordprogramma’s converteren en weet ik wat al niet meer. Het is in ieder geval niet gelukt en jullie begrijpen dat het steeds moeilijker wordt om dingen te posten. Tomorrow we give it another try.

And it worked!